​​  راهنمای کرایه‌ کردن خانه در ایالات متحده برای تازه‌ واردان

:بروز(اپدیت) شده7/31/2025
​پروسهٔ کرایه‌ گرفتن خانه در ایالات متحده ممکن است دشوار و پیچیده به نظر برسد، اما با یادگیری برخی حقایق و راهکار های مهم می‌ توانید توانایی پیدا کردن جایی برای زندگی و احساس امنیت خود و خانواده‌ تان را داشته باشید. این راهنما اطلاعات مهمی در مورد کرایه‌ نشینی، به‌ ویژه برای کسانی که تازه با سیستم مسکن ایالات متحده آشنا می‌ شوند، ارائه می‌ دهد.
Image
​​ یک کرایه‌ نشین با لبخند، کلید ها و قرارداد آپارتمان جدید خود را از نمایندهٔ مسکن دریافت میکند.

درک چگونگی پروسهٔ کرایه‌ نشینی در ایالات متحده 

پیدا کردن خانه در ایالات متحده میتواند دشوار باشد زیرا خانه‌ های مقرون ‌به‌ صرفه کم‌ اند، مخصوصاً برای افرادی که درآمد کمتر دارند. با وجود کمبود خانه، بسیاری از مردم در امریکا هنوز هم خانه کرایه می‌گیرند. قیمت کرایه‌ ها نظر به محل زندگی شما متفاوت میباشد. برخی شهرها نسبت به دیگر شهرها گرانتر هستند. هنگام جستجو برای خانه، ممکن است با انواع مختلف خانه‌ ها روبرو شوید: 

  •  ممکن است یک اتاق در یک خانه کرایه کنید که آشپز خانه و حمام با دیگران مشترک میباشد. 

  •  شاید آپارتمانی در یک ساختمان کوچک یا بزرگ پیدا کنید. 

  •  یا ممکن است یک خانهٔ کامل را فقط برای خود و خانوادهٔ تان کرایه نمایید (خانهٔ یک ‌خانواده‌ ای). 

وقتی تصمیم به کرایه‌ نشینی می‌گیرید، معمولاً یک سند مهم به‌نام «قرارداد کرایه» (lease) را با شخص یا شرکت مالک یا مدیر ملکیت امضا می‌کنید. قرارداد کرایه نوعی توافق است که در آن شما قبول می‌کنید هر ماه مبلغ مشخصی را به مالک بپردازید و در عوض مالک موافقت می‌کند که به شما اجازهٔ زندگی در آن خانه را برای مدت زمان مشخص (معمولاً یک سال) بدهد. شما می‌توانید قرارداد کرایه را به‌عنوان مجموعه‌ ای از قوانین مهم برای خانهٔ کرایه‌ ای خود بدانید. 

برنامه‌ ریزی برای جستجوی خانه 

قبل از شروع جستجو برای خانه، برنامه‌ ریزی دقیق مهم است: 

  •  مصارف خود را بدانید: در این مورد فکر کنید که خانوادهٔ تان ماهانه چی مقدار میتواند برای کرایه پرداخت کند. یک قاعدهٔ کلی این است که کرایه باید حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد از درآمد خالص خانوادهٔ شما پس از کثر مالیات باشد. 

  •  نیازهای خود را فهرست کنید: خانوادهٔ تان به چه چیزها در یک خانه نیاز دارد؟ به تعداد اتاق‌ ها فکر کنید. همچنین، به زندگی روزمرهٔ تان توجه کنید. آیا خانه در موقعیت مناسب و مصئون برای کار یا مکتب قرار دارد؟ آیا وسایل حمل‌ و نقل عامه (مانند بس یا قطار) در نزدیکی هست؟ آیا یکی از اعضای خانواده نیاز به تسهیلات خاصی در خانه دارد (مثلاً بدون زینه یا حمام مناسب برای افراد دارای ویلچر)؟ 

واقعیت‌ های مالی کرایه‌ نشینی در ایالات متحده 

کرایه‌ گرفتن خانه فقط شامل پرداخت کرایهٔ ماهانه نیست. دانستن تمام مصارف مربوطه از ابتدا به شما کمک میکند تا بودجه‌ ریزی درستی داشته باشید و با شگفتی‌ های ناخوشایند روبرو نشوید. 

سپردهٔ امنیتی: یکی از مهمترین مصارف اولیه میباشد. اکثر خانه ‌ها به پرداخت سپردهٔ امنیتی نیاز دارند که معمولاً معادل یک ماه کرایه است، ولی ممکن است بسته به محل یا شرکت مدیریت متفاوت باشد. مالک این مبلغ را برای خسارات احتمالی یا کرایهٔ پرداخت‌ نشده نگه میداردد. اگر خانه را در وضعیت خوب تحویل دهید، معمولاً این سپرده به شما بازگردانده میشود. شما باید آماده باشید که هم سپرده و هم کرایهٔ ماه اول را قبل از نقل مکان بپردازید. بطور مثال، مبلغ ۱۵۰۰ دالر برای کرایهٔ ماه اول جمع ۱۵۰۰دالر  برای سپردهٔ امنیتی = $۳۰۰۰ مبلغ اولیه. 

مصارف خدماتی (utilities) را نیز باید در نظر داشته باشید. از مالک خانه بپرسید که کدام خدمات شامل کرایه میشوند و کدام جدا پرداخت میشوند. آب، جمع‌ آوری زباله یا گرمایش گاهی شامل کرایه میشوند، اما برق، گاز، و انترنت معمولاً جدا پرداخت می‌شوند. ممکن است نیاز باشد برای این خدمات حساب جدید باز کنید و سپرده بدهید. 

هزینه‌ های احتمالی دیگری نیز وجود دارد. بعضی مالکان هزینهٔ بررسی درخواستی (Application Fee) می‌گیرند که معمولاً بین $۳۰ تا $۷۰ برای هر بزرگ‌ سال. اگر حیوان خانگی دارید، ممکن است نیاز باشد سپرده یا هزینهٔ غیرقابل‌ بازپرداخت بدهید و ماهانه پول جداگانه بحیث کرایهٔ حیوان خانگی یا (pet rent) بپردازید. هزینه‌ های احتمالی دیگر شامل هزینهٔ پارکینگ و بیمهٔ کرایه‌ نشین برای محافظت از وسایل‌ تان است. 

مسئولیت‌های کرایه‌ نشینان مانند حفظ نظافت، تعویض چراغ‌ ها، و در بعضی موارد مراقبت از باغ یا پاک‌ کردن برف. پیروی از شرایط قرارداد بسیار مهم است و نقض آن میتواند منجر به فیس های اضافی یا حتی اخراج شود. 

پیدا کردن خانه در زمان رقابت بالا 

پیدا کردن خانهٔ مناسب میتواند زمانگیر باشد چون بسیاری از مردم همزمان دنبال خانه هستند. این پروسه صبر و تلاش مداوم میخواهد. تلاش نمایید تا خود را مطلع نگهدارید، سوال بپرسید و از منابع که در دسترس خود دارید استفاده کنید. گروپ های کمک‌ کننده به تازه‌ واردان و سازمان‌ های محلی میتوانند راهنمای خوبی برای شما باشند. این گروپ ها در مورد مسکن در منطقهٔ شما آگاهی داشته و میتوانند شما را به منابع مفید راجع سازند. 

هنگام جستجو ممکن است با اصطلاحات جدیدی آشنا شوید: 

  •  کنترول کرایه یا تنظیم کرایه: قوانین محلی در بعضی شهر ها که مقدار یا تعداد دفعات افزایش کرایه را محدود میکند. 

  •  کرایه‌ های نرخ بازار: خانه‌ هایی که مالک میتواند هر قیمتی تعیین کند. معمولاً گران بوده و قیمت آن نظر به موقعیت متفاوت میباشد. 

  •  خانه‌ ها برای افراد با درآمد مختلط: بعضی آپارتمان‌ ها به نرخ بازار کرایه داده میشوند و بعضی با نرخ پایینتر برای افراد کم‌ درآمد. 

  •  خانه‌ های دولتی: توسط دولت ساخته و تمویل می‌شوند و کرایه‌ ها معمولاً پایینتر هستند و بر اساس درآمد تنظیم می‌شوند. 

  •  برنامه‌ های کمک دولتی (Section 8 یا Housing Choice Vouchers): دولت بخشی از کرایه را مستقیماً به مالک میپردازدد. 

بعضی از این برنامه ها مانند خانه های دولتی یا Section 8 میتوانند کرایه را ارزانتر سازند. هرچند برای این برنامه‌ ها باید درخواستی بدهید و معمولاً فهرست‌ های انتظار طولانی دارند. افراد و نهاد هایی که از شما حمایت میکنند، میتوانند کمک کنند بفهمید کدام گزینه‌ ها برای شما ممکن‌ اند. برای معلومات بیشتر در مورد برنامهٔ Section 8، از ویب‌ سایت ادارهد مسکن و توسعهٔ شهری ایالات متحده بازدید کنید. 

بازرسی قبل از نقل مکان 

قبل از امضای قرارداد و نقل مکان، خانهٔ مورد نظر را بررسی کنید. اگر مشکلی وجود دارد، میتوانید از مالک بخواهید که آن را پیش از نقل مکان برطرف کند. همچنین، بازرسی از خانه به نفع شما میباشد. بطور مثال، با گرفتن عکس از مشکلات موجود میتوانید ثابت کنید که آن مشکلات از قبل وجود داشته و شما مسئول نیستید. 

در بازرسی خانه به چه مواردی توجه کنید؟ 

استفاده از یک فهرست هنگام بازرسی خانه مفید است. این موارد را بررسی کنید. برای دریافت یک فهرست مفصل تر بازرسی خانه این فهرست تهیه شده توسط برنامهٔ سوچ بورد را مرور نمایید. 

  •  وضعیت عمومی: خانه را از نزدیک دیدن کنید و اطراف آن را بازرسی کنید.  آیا خانه تمیز است؟ آیا به خوبی مراقبت شده؟ آیا آثار آفات (موش، حشرات) دیده میشود؟ آیا رنگ دیوارها سالم است؟ 

  •  مصئونیت: اطمینان حاصل کنید که زنگ خطر دود و گاز کاربن مونواکساید کار می‌کنند (گاز کاربن مونواکساید خیلی خطر ناک بوده و به چشم دیده نمیشود و نه هم میتوان آنرا بو کرد). لین های برق پوشیده هستند؟ دروازه و کلکین ها به درستی قفل میشوند؟ 

  •  آب و نل ها: آب تمام دستشوی ها و حمام ها را امتحان کنید. آیا فشار مناسب و آب گرم وجود دارد؟ حمام ها درست کار میکنند؟ زیر دستشوی ها را چک کنید تا مطمئن شوید که آب نریزد و صدمات از آب ریزی های قبلی در آن دیده نشود. 

  •  گرمایش، سردکننده و وسایل آشپزخانه: اگر خانه بخاری یا کولر (AC) داشته باشد، آیا هردو کار میکند؟ در آشپز خانه، مطمئن شوید که داش برقی، تمام منقل ها و یخچال فعال باشد. 

  •  برق و چراغ‌ ها: تمام چراغ‌ ها را روشن و خاموش کنید. ساکت ها را چک کنید که فعال بوده و کار کنند. آسانترین راه برای امتحان کردن ساکت ها استفاده از یک چارجر تلیفون میباشد.  

این مقاله که با همکاری سوئیچ‌ بورد(Switchboard) تهیه شده است، و راهنمایی عمومی را برای مقاصد اطلاعاتی ارائه می‌دهد. قوانین و شیوه‌ های مربوط به مسکن ممکن است در ایالت‌ ها و شهر های مختلف متفاوت باشند.
آیا این مقاله مفید بود؟
0
0